Fleiri myndir af Gala-kvöldi

All Wired up

Góðir dómar

Þetta var að detta inn:

Faust Review/ Quintessentially.com

 "The Faust myth seems to be all the rage in London at the moment, what with the ENO’s recent production of Gounod’s The Damnation Of Faust and now this new staging of the oft-told story by the Icelandic company Vesturport. It is, however, more than likely that you won’t have seen anything quite like this kinetic production, which cheekily takes its ‘adapted from Goethe’ tag and twists it until it almost yelps. At the same time, anyone who’s seen Vesturport’s earlier stagings of Woyzeck or Metamorphosis will know that they’re in for a visual treat.

The first twist on the Faust legend is that, rather than a young man searching for the secrets of the universe, the scene opens on a retirement home where an old actor, Johann (Thorstein Gunnarsson), entertains the other residents with hammy Shakespearean recitations and lusts after the beautiful young nurse, Greta (Unnur Osp Stefansdottir). As fate would have it, the devilish Mefisto (Hilmir Snaer Gudnason) appears, in acrobatic form, to offer him a deal – his soul for earthly achievements – and, in time-honoured style, Johann agrees.

To say much more would spoil the remarkable achievements and surprises of the multi-talented Gisli Orn Gardarsson’s production, which moves from laugh-out-loud hilarity (there’s a running joke involving Faust’s name straight out of Mel Brooks’ Young Frankenstein) to deeply moving scenes towards the end, as Johann comes to realise the true price of the bargain he has struck. The score by Nick Cave and Warren Ellis proves key, moving from moody atmospherics to banging rock to heartbreakingly beautiful piano-led lamentation. This is classy, funny and often viscerally thrilling theatre. On the night I saw it, the audience reaction at the end was more like that of a particularly successful gig than a conventional play. You’re unlikely to have much more fun on a night out in London at the moment."

 Ekki amalegt.  Jæja, nú heldur armbeygjum keppnin áfram.  Nína Dögg er nú með okkur Nilla í þessu.  Við tökum 50 á sýningu, hún 30, enda hörkukvendi góðir hálsar.

 Bestu kveðjur.

 Rúnar Freyr.

 

Stick to the small screen, boy!

Gleymdi að segja ykkur frá því að þegar Dominic West úr The Wire kom fljúgandi niður á netið og hoppaði svo niður á sviðið, þá mætti honum sjálfur Mephisto (djöfullinn sem Hilmir leikur).  Dominic (eða Dom eins og ég kalla hann (hehe)), byrjaði þá að segja áhorfendum frá því að hann vildi fara að leika meira á sviðinu, fara aftur í grasrótina osfrv.  Þá gekk Hilmir að honum og sagði að hann þyrfti fyrst slaka soldið á, tók um hálsinn á honum og "hálsbraut" hann með miklum látum.  Björn Hlynur leikari kom strax með hjólastól og keyrði Dom(inic) "dáinn" út.  Þá sagði Hilmir þessa setningu sem vakti mikla lukku:  "Stick to the small screen, boy!"

 Annað skemmtilegt var að þegar Þorsteinn Gunnarsson stóð við hliðina á Ian McKellan á sviðinu og var að tala um hvað þetta væri ótrúlegt alltsaman og hvað hann dáðist mikið að Ian sem leikara, þá sagði Ian:  "Oh, he's such an actor".

 Gaman að þessu.

 Rúnar Freyr.

Stjörnufans á 40 ára afmæli Young Vic leikhússins

Það var gaman í gær.  Í stað þess að sýna venjulega sýningu á Faust sýndum við smá sýningu með bútum úr Faust með breytingum og sungum og grínuðum.  Með okkur voru miklir listamenn sem allir hafa leikið í Young Vic í gegnum árin.  Þarna stigu á svið leikarar og söngvarar eins og Dominic West (úr The Wire, Jane Harrocks (úr Taktu lagið Lóa), Clive Rove (frábær og mjög frægur söngvari í Bretlandi) og svo að lokum snillingurinn Ian McKellen! 

 Velunnurum leikhússins hafði verið boðið í mikla Gala - veislu í tilefni afmælisins og fengu að sjá þessa dagskrá okkar í byrjun kvöldsins.  Viðtökur voru frábærar vægast sagt.  Fólkið ætlaði að missa sig þegar Ian tók af sér andlitsgrímu og birtist þarna ljóslifandi á sviðinu sem hann lék á fyrir áratugum.  Ég sjálfur meira að segja datt bara úr mínu hlutverki og horfði skælbrosandi á manninn!

 Eftir þetta borðuðu svo allir saman frábæran mat og drukku góð vín.  Jude Law gekk á milli borða í miklu stuði eins og sjá má á þessari mynd (afsakið gæðin, símamynd).

 

Alltaf verður maður jafn hissa á því hvað þetta heimsfræga fólk er eðlilegt og vingjarnlegt við aðra.  Þarna var hann í miklu stuði allt kvöldið, talaði við alla og lék á alls oddi.

 Svo var haldið þarna mikið uppboð, enda mikið af ríku fólki á meðal gesta.  Þar fékk fólk að bjóða í að fara í teboð til einhverrar stjörnunnar eða út að versla með einhverri annnarri.

 Kvöldið endaði svo á miklu balli þar sem hljómsveit og plötusnúðar skiptust á að sjá um fjörið.  Semsagt alveg meiriháttar kvöld sem heppnaðist frábærlega.

 Og svo er það sýning í kvöld og 2 á morgun.  London baby.

 Bestu kveðjur heim.

 Rúnar Freyr.

2ja sýninga dagur

Mættum öll hress í leikhúsið þrátt fyrir að vita af miklum maraþondegi.  2 sýningar framundan og hópurinn kom sér saman um að spara sig ekki á fyrri sýningunni eins og oft er hætta á.  Nú er hlé á fyrra sjóinu og sýningin mjög kröftug og góð.  Viðtökur líka mjög góðar.  Við Nilli (fimleikari) erum að reyna að halda okkur við áheitið okkar sem er að taka 50 armbeygjur á hverri sýningu.  Það þýða 100 stykki í dag, takk fyrir.  70 komnar hjá mér, 30 (erfiðar) eftir ;)  Og núna var Nína að taka þátt í þessu.  Hún ætlar að taka 30 armbeygjur á sýningu.  Þetta verður eitthvað ;)

Í kvöld er svo frumsýning í Borgarleikhúsinu heima á Fólkinu í kjallaranum.  Sendum kollegum okkar og öllu starfsfólki Borgarleikhússins kærar kveðjur og góða strauma.  Og ykkur öllum auðvitað.

Bestu kveðjurnar.

Rúnar Freyr.

London Live

Við erum öll að fá heimsóknir frá fjölskyldumeðlimum.  Í dag komu t.d 2 synir og ein amma.  Mikið er það gott að fá sína nánustu hingað.  Þetta verður einhvern veginn heimilislegra fyrir vikið.  Hér býr maður í einstaklingsíbúð og sýnir á hverju kvöldi með sama hópnum, en við það að fá einhvern nákominn hingað finnur maður einhverja jarðtengingu.  Þetta verður hluti af lífinu sem maður lifir heima, skiljiði.

Allavega, drengurinn minn kom hingað í dag og ég er búinn að vera í skýjunum í dag.  Hann er sjö ára og verður hér í 6 daga.  Við byrjuðum á róló (þeir eru með flottari róló-a hér heldur en heima, dáldið eins og manual tívoli) og svo var það auðvitað McDonalds.  Gaurinn var svo svangur eftir flugið að hann vildi 5 ostborgara!  Ég samdi við hann um að hann myndi byrja á þremur og svo myndum við sjá til og vitiði hvað?  Hann sporðrenndi 3 ostborgurum, frönskum og kók!  Ég sjálfur tók einn Quarter pounder, hehe.  Svo fórum við heim og lögðum okkur aðeins fyrir sýningu.  Hann kom með mér á sýninguna og ætlaði að horfa en varð frá að hverfa vegna hræðslu við öll lætin (lítill í sér eins og faðir hans).  Kom baksviðs til mín þegar korter vantaði í hlé og sagði:  Ég sagði bara við hljóðstelpuna:  I am going.  Og svo var bara sett Home Alone 1 í tölvuna og pabbinn gat klárað sýninguna.

Núna er hann steinrotaður í rúminu eftir söng og sögur.

Rúnar Freyr.

"Hilmir Snýr Aftur"

Þetta verður í lagi. Hilmir lifir þetta af eins og búast mátti við. Nú er búið að líma hann saman og allt verður vonandi gott. Borgarleikúsið og Vesturport hljóta að hrósa happi. Ég var að heyra í Hilmi (the King, who returns) og hann sagði mér að hann myndi "snúa aftur" ;)

Annars eru allir í léttu sjokki hér og biðja um skjótan bata.

Rúnar Freyr leikari.

Hilmir hurts II

Eftir mikla velgengni hér í London gerðist leiðindaatvik á sýningu í
gærkvöldi. Hilmir Snær slasaðist á fæti þannig að við þurftum að aflýsa eftir
hlé því hann þurfti að fara á sjúkrahús til að láta sauma stóran skurð á
sköflungi hægri fótar. Það var bundið um sárið í leikhúsinu og hringt á
leigubíl þegar hann loksins kom neitaði hann að taka Hilmi í bílinn þarsem
hann væri slasaður og ef hann lenti síðan í árekstri gæti honum verið kennt
um, e.hv. tryggingavesen (bla,bla,bla)og þarmeð var hringt á sjúkrabíl sem
mætti með babú,babú eftir ótrúlega langan tíma. Hilmir gekk síðan út í
sjúkrabílinn og fær örugglega góða umönnun og vonandi flott bróderí. Að
öðru leyti allt frábært.Vonandi getur hann stigið í fótinn á morgun, það er
sýning annað kvöld og tvær á laugardaginn.Annars verðum við bara að frysta
hann eins og gert er við knattspyrnumenn.(Reyndar erfitt með opið sár).

Kveðja frá London

Hanna María Karlsdóttir

Hilmir Hurts

Hilmir skar sig inn að beini á sýningu í kvöld. 20 mín voru liðnar af sýningunni þegar hann rann til í einum "glugganum" og reif upp á sér sköflunginn svo blæddi talsvert. Hann þraukaði fram að hléi, hörkutólið, og fékk aðhlynningu. Þegar Bretarnir sáu sárið, kom ekki til greina að sýningin héldi áfram. Hilmir yrði að fara strax á spítala og ekkert múður. Og það gekk eftir og áhorfendum var tilkynnt að þeir fengju ekki að sjá meira í bili. Nú er Hilmir á spítalanum að bíða eftir bestu saumakonu Bretlands og við hin sitjum hér á leikhúsbarnum. Nú vona bara allir að Hilmir hafi það gott og að það verði hægt að sýna á næstu dögum. Krossleggjum fingur. Heal Hilmir! ;)

Bestu kveðjur.

Rúnar Freyr leikari.